Een mega lief koppie waaruit 1 oogje me smekend aankeek.
Een filmpje met een onderdanig, angstig hondje die het
allemaal niet begreep en de wereld maar eng vond.
Één blik op Wikky en ik was verkocht!
Ik was al een tijdje op zoek naar een lieve hond en ik had ergens
een keer het ras Podenco horen vallen en dat deze honden zo leuk moesten zijn.
Op internet kom je dan al heel snel uit bij Podencoworld, ik keek wat rond op de
site en ineens zag ik haar; mijn meissie, onze Wik.
Op 3 juli 2010 was het zover en mocht Wikky bij me komen wonen, wat was ik blij!
En wat was Wikky in het begin angstig, ze was vooral heel erg bang dat ze dingen
verkeerd zou doen, ze durfde nog niet haar eigen karaktertje te laten zien, en ze was
ook behoorlijk bang van mannen.
Door Wikky ben ik me meer gaan verdiepen in Podencoworld en wilde ik graag wat voor deze mooie stichting gaan betekenen, zo heb ik huisbezoeken gedaan, deed ik markplaats voor de hondjes en ben ik bij een aantal aankomsten geweest om te filmen.
Dat ik hier ook nog eens de liefde van mijn leven zou vinden had ik nooit kunnen dromen!
Maar de liefde die Edwin en ik voor de Podenco’s delen heeft ons bij elkaar gebracht.
Samen hadden we een roedel met 3 hondjes Maxi, een schat van een labrador en de podencootjes Lili en Wikky.
Maxi hebben we in 2013 moeten laten gaan, ze was oud en op.
Wikky is bij Edwin over haar angst voor mannen heengekomen en een vrolijke, blije
Podencomeid geworden, helaas hebben wij Wikky dit jaar in moeten laten slapen, maar wel met de wetenschap dat ze nog 6 prachtige jaren bij ons heeft gehad.
Één hondje was niets voor ons dus hebben we afgelopen juni Gaya geadopteerd, een schat van een Podenco Canario, ze is er pas 3 maanden maar ze is nu al zo veranderd!
Met de dag wordt ze vrolijker en ondernemender, ze is gek op lang wandelen, graven en speuren maar ook lekker op de bank spelen en kroelen vindt ze helemaal geweldig.
We zijn supergelukkig met onze lieve dametjes!
Op het moment heb ik de ‘adoptie op afstand’ onder mijn hoede.
Een leuk initiatief om extra inkomen voor de asielen te genereren en natuurlijk om de
hondjes extra in het zonnetje te zetten.
De adoptanten op afstand krijgen een aantal keer per jaar een update van ‘hun’ hondje
en vaak met een leuke foto erbij.
Ik vind dit erg leuk om te doen omdat je zo echt met de hondjes betrokken bent, contact met
de asielen en de adoptanten op afstand onderhoudt.
Het is leuk om een nieuwe update te kunnen sturen en daarop de positieve reacties terug te krijgen.
Ook doe ik af en toe wat huisbezoeken en ben ik bij verschillende asielen in Spanje op bezoek geweest, dit voelt altijd erg dubbel, het is zo mooi om te zien wat ze allemaal voor de hondjes doen maar ook zo moeilijk om ze daar weer achter te moeten laten, ook al weet je dat ze in het asiel al het mogelijke voor de hondjes doen.
