Bezoek aan Refugio Kimba Chiclana te Cadiz door Linda
(Nazorg Medewerker & Zoon Nick)
Nadat bekend werd dat Arturo (Podenco Ibicenco met een zwaar verleden) bij ons in de opvang mocht komen, hebben mijn zoon en ik onze reisplannen aangepast zodat we hem van te voren konden ontmoeten, het asiel bekijken waar hij zat en hem begeleiden op onze vlucht naar Nederland, samen met 2 andere honden van Malaga en Huella Verde.
Zondag 2 Juni reden we richting Cadiz en werd het nog een aardige speurtocht naar het asiel, Kimba ligt meer in de direct omgeving van Chiclana de las Fronteras aan een goed begaanbaar grindpad, zo’n 30 km van het centrum van Cadiz. Ons navigatie systeem stuurde ons een verlaten terrein op wat aan de achterkant van het asiel lag en vanaf daar niet toegankelijk. Bij bezoek is het beter om `ouderwets` op de kaart te kijken van je navigatie dan om de aanwijzingen te volgen die de stem uit de computer je geeft…
Aan de buitenkant ziet het er niet erg uitnodigend uit, hoge muren voorzien van flinke rollen prikkeldraad en een gesloten poort. Dit alles om te voorkomen dat kwaadwillenden naar binnen kunnen en slimme honden naar buiten! Na de poort volgt een ruime sluis zodat er niet onverwachts een hond naar buiten kan rennen.  
Tijdens ons bezoek zaten er in de sluis 3 honden apart vanwege een reddingsactie eerder in de week waar ontzettend veel honden bij in beslag waren genomen. Deze honden waren verdeeld over diverse asiels in de regio, Kimba kreeg er 11 waaronder 3 pups. Gemiddeld heeft Kimba rond de 100 honden waarvan enkele in opvang gezinnen.
We werden ontvangen door Ana, contactpersoon voor Podencoworld, een vrouw met een groot hart voor alle honden, gelukkig sprak ze goed Engels want ons Spaans is niet toereikend om alle vragen te stellen. Zij geeft ook alle informatie over de honden die te adopteren zijn.
Kimba is een van de oudste refugio’s in Spanje, afhankelijk van donateurs, sponsoren en vrijwilligers.
Er is een vaste dierenarts en een vaste medewerker tijdens werkdagen, in het weekend wordt alles gedaan door vrijwilligers. Ze hebben een kleine, goed ingerichte kliniek/operatieruimte op het terrein. 
Het kliniek gedeelte grenst aan een afgesloten deel van het terrein, hier zijn de kennels om honden apart te kunnen zetten voor behandeling of revalidatie en waar de puppy ren zich bevindt.
Er staat een apart gebouw op het terrein voor de katten in het asiel, bij interesse in een hond kunnen ze altijd kijken hoe een hond reageert op katten hoewel dit niet altijd doorgevoerd kan worden naar het uiteindelijke gedrag als de hond eenmaal zijn of haar warme mand gevonden heeft .Na onze kennismaking met Ana en de andere vrijwilligers gingen we het terrein op waar alle honden los waren, dit gebeurt elk weekend omdat er dan voldoende mensen zijn om het goed te kunnen begeleiden, enkele honden mogen zelfs permanent los in de refugio. Het terrein is ruim, met veel bomen voor de nodige schaduw en genoeg ruimte om te rennen, spelen en een rustig plekje op te zoeken als daar behoefte aan is. Wat er aan de buitenkant niet uitnodigend uit ziet, is van binnen een mooie, veilige ruimte voor de vele verschillende hondenrassen die het asiel heeft.  
Wij hebben een fijne dag gehad, veel geknuffeld met ongelooflijk lieve honden en kennis gemaakt met mensen die keihard werken om het asiel een goede plek te laten zijn voor honden en katten die allemaal een mooie 2e kans verdienen. 
Gracias Ana y hasta luego…
Linda & Nick.
