Norah (NL)
Omschrijving
In de opvang in Nederland:
Update 17 juli 2024: 2 nieuwe foto's en een video toegevoegd.
Input 20 juni 2024 Beste podenco fans, graag stel ik me even voor. Mijn naam is Norah en ik ben (als ik zo onbescheiden mag zijn) een ranke, slanke, lieve en zachtaardige podenco dame in de bloei van mijn Ieven. Mijn leventje is begonnen in het zonnige Tenerife eind van de zomer in 2021. Van de periode voordat ik gevonden ben kunnen de vrijwilligers, die mij zwervend aantroffen, niets zeggen, maar dat het niet fijn was, dat was duidelijk.
Voor jullie hondenliefhebbers in Nederland lijkt een asiel in Spanje of Tenerife geen fijne plek. Maar ik was heel blij met de veiligheid, het eten en de vriendelijke aandacht die ik daar kreeg. Ook merkte en leerde ik daar dat mensen heel lief kunnen zijn en dat hun gezelschap prettig is. En weet je wat er zo Ieuk was? Ik ben er ontdekt als fotomodel en kreeg een eigen plekje op de website van Podencoworld.
Doordat ik op de site van Podencoworld stond, ben ik begin 2024 geadopteerd. Phoe.. wat was dat even wennen! Wat wonen jullie Nederlanders in een druk en lawaaierig landje zeg ... Maar stoer als ik ben, kon ik daar best aan wennen hoor. En ik snapte ook al snel dat ik alleen buiten mijn behoeftes mag doen. Mee wandelen vind ik, nu ik aan de drukte gewend ben, niet meer spannend en ik loop meestal braaf mee aan de lijn.
Ik ben natuurlijk ook nog jong en nieuwsgierig en als Podenco heb ik jachtinstinct en wil ik graag achter dingen aan gaan die bewegen. Als ik een haas of kat zie moet je me wel goed vasthouden, want anders ga ik ervan door. Mijn opvanggezin vindt daarom dat ik niet los kan en dat er goed opgepast moet worden dat ik niet ontsnap. Dat gedoe over gevaarlijk met verkeer en zo snap ik echt niet, maar het schijnt belangrijk te zijn. En ik kom toch gewoon weer terug als ik op avontuur ben geweest? Dus waar maken ze zich druk om.
Ik kan goed met soortgenootjes opschieten en vind met hun samenleven fijn. Ik speel ook graag met hondenvriendjes, met een tennisbal of speelgoed. Naar mensen ben ik wat terughoudender en wil ik eerst even weten wat voor vlees ik in de kuip heb, maar als ze oké zijn, maak ik zo vriendjes hoor. Ook kinderen mogen gewoon aan me zitten, dat vind ik heel leuk.
Ik ben inmiddels zo blij met de geborgenheid die mensen en andere honden mij geven, dat ik het in het begin wel lastig vond als één ervan de groep verliet. Inmiddels lukt het me veel beter om niet te gaan piepen en erop te vertrouwen dat mijn baasjes weer terugkomen en kan ik al een aantal uren alleen thuis blijven samen met een andere hond. Ik denk dat ik uiteindelijk wel helemaal alleen thuis durf te zijn, maar liever heb ik een maatje om samen mee te zijn. Twee baasjes vind ik ook fijner dan iemand alleen, want dan heb ik vaker een mens om me heen die ik kan vertrouwen. Er is ook niets leukers dan samen met de andere hondjes in mijn opvanggezin de baasjes enthousiast te begroeten als die weer thuiskomen.
Nou, ik heb dus best wel wat noten op mijn zang, maar als ik het gezelschap heb van twee mensen die mij lekker knuffelen en een andere hond, dan word ik heel enthousiast. En een tuin om lekker in het zonnetje te liggen vind ik ook heel fijn. Dan krijg je binnenshuis een lieve en rustige hond terug, die veel genegenheid laat zien, maar ook weer niet een overdreven knuffelaar is. Buiten moet je me wel aan de lijn houden, want dan laat ik me wel uitdagen door katten, kippen en konijnen. Maar ja, ik ben nu eenmaal als Podenco geboren…
