Tijdens werkzaamheden bij dierenopvang Koningen in Balkbrug kwam ik in een van de hokken een klein hoopje hond tegen. Hij was ’s nachts aangekomen met een transport uit Spanje. Onze hond was een maand eerder overleden en het bleek dat ik niet zonder zo’n schepsel kon. Het was liefde op het eerste gezicht van mijn kant. Het bleek namelijk, dat Miky getraumatiseerd was en helemaal geen mensen in haar omgeving duldde. Toch gingen wij de uitdaging aan, mede omdat hij 24 uren per dag bij ons kon zijn. Ondanks onze inspanningen maakten wij weinig vorderingen om tot hem door te dringen. Besloten om een tweede, zelfverzekerd teefje er bij te nemen. Dat was Chica , een podenco andaluz. Door haar is Miky een stuk zelfverzekerder geworden. Op internet was ik ondertussen Podencoworld op het spoor gekomen met veel wetenswaardigheden over dit ras. Ook de wandelingen spraken ons aan. Gevraagd aan Evalien of ook niet Podencoworld adoptanten welkom waren, antwoordde zij: Jullie zijn altijd welkom. Sindsdien bezoeken wij zoveel mogelijk de wandelingen in Wassenaar. Altijd gezellig en geen onvertogen blaf van de honden. Door onze afgelegen woonsituatie kan ik niet zoveel doen voor de stichting. Toch heb ik een huisbezoek en transport gedaan. Wel proberen mijn vrouw en ik Podencoworld te promoten. Met de vele badgasten, waaronder menig hondenliefhebber, komt het gesprek vaak op: Wat is dat voor een hond? Ik hoop nog wat voor de podenco’s te mogen betekenen en laten wij met z’n allen proberen de honden een warm en veilig plekje te bezorgen.
Gr jan
