Hey maatjes,
Daar ben ik weer de vakantie is voor de meeste weer voorbij dus het gewone leven is weer volop bezig. Ondanks de vakantie hebben we het druk gehad, veel voorlichtingen gegeven en op verschillende plekken ons verhaal gedeeld.
Want mijn vrouwtje en ik hebben altijd zoveel bekijks als we ergens komen zelfs na zoveel jaren nog worden we vaak aangesproken of we krijgen zelfs een verzoek of we iets willen komen delen.
Want dat ik een buddy hulphond geworden ben vinden nog steeds veel mensen heel bijzonder maar vooral heel erg knap.
Ik kom tenslotte uit een grote shelter in Spanje met zoveel honden dus voordat ik in Nederland kwam was mijn leven totaal anders.
En dan nu te bedenken dat ik al sinds 2015 in Nederland woon en sinds 2017 een opgeleide buddy hulphond ben is dan extra bijzonder dat wij zelfs nu nog 6 jaar later zoveel complimentjes en dat mensen ons verhaal heel graag willen weten.
Soms denk ik zelfs nog dat ik in een droom zit omdat ik nu een heel goed leven heb met zoveel aandacht en liefde en dat ik zo vaak ook complimentjes krijg niet alleen van mijn bazinnetje maar ook van mensen die me niet kennen maar me wel vaak mijn werk zien doen in de winkel en dan zeggen dat ik dit zo ontzettend goed doe.
Ja en ik ben een buitenlandse zwerfhond geweest die nog nooit een huis van binnen had gezien laat staan erin gewoond ik lag op een koude grond met heel veel hondjes om me heen en soms had ik het grote geluk dat ik even mee mocht gaan wandelen. Maar telkens ook weer terugging in de shelter.
Dus dat ik het af en toe nog niet kan geloven is niet zo raar zeker ook omdat veel van mijn soortgenootjes een heel slecht leven hebben vol mishandeling en geen liefde. Ze moeten vaak heel veel jagen en verder bijna geen goeie verzorging.
Dus ik ben nog elke dag zo dankbaar dat mijn vrouwtje in 2015 mij uitkoos van een foto maar vooral Dat ze zoveel vertrouwen had want ik zou niet zomaar een huishond zijn maar ik zou een buddy hulphond worden en de meeste zijn dan toch vaak van een fokker en niet uit het buitenland als zwerfhond maar mijn vrouwtje koos toch voor mij.
En jullie zullen al raden dat dit me toen al zoveel vreugde gaf dat ik ook bereid was om heel goed mijn best te doen bij onze opleiding en ik blonk uit ik deed het supergoed en dat doe ik nog steeds.
Ik ben nu 9 en er komt een tijd dat ik met pensioen zal gaan, maar ook dat hebben we al besproken want als het me is gegeven dat ik gezond blijf zal ik in de toekomst mijn opvolger gaan opleiden samen met mijn vrouwtje dat mag ik en ook daarin bof ik weer ontzettend.
Een tijdje geleden zagen we een foto van een hele lieve hond en die hond was ook zo speciaal. Die had ook een heel lief baasje zo lief dat ze zelfs een boek heeft uitgebracht over deze hond. Ik wil hier dan ook dit vermelden: Het prachtige boek komt binnenkort uit en het heet ALIKI.
Voor degene die dit boek wil lezen zou ik zeggen koop het want daar maak je het baasje heel erg blij mee dat wij allemaal kunnen lezen hoe goed deze hond het ook heeft gehad en dat deze hond ook geen fijn leven heeft gekend voordat ze bij haar baasje kwam.
Ik wil hiermee zeggen als laatste: Iedereen die een hond adopteert zelfs met een rugzakje doet zoveel goeds want deze lieverds zijn extra dankbaar en weten dat het leven niet altijd fijn is. Daardoor zijn ze extra aanhankelijk en willen ze maar 1 ding : De onvoorwaardelijke liefde.
Ik wens al mijn maatjes en hun baasjes alvast een hele fijne dierendag
Liefs Willy
