Veilig zijn is wat anders dan je veilig voelen. Geef hem eerst tijd en ruimte.

Geschreven door Hondengedragscoach Nina van Tilbeurg. Meer info:http://www.ninavantilbeurgh.nl/

De informatie in dit artikel geldt deels natuurlijk ook voor bijvoorbeeld pups (check dit artikel over waar het vaak mis gaat met socialiseren), maar ik richt me hier specifiek op herplaatsers die een rugzakje hebben met niet al te beste ervaringen. Een teefje uit de broodfok, een hond uit het buitenland, een hond die bij (laat ik het netjes houden) mensen vandaan komt die nooit een levend dier meer zouden mogen hebben…
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Als jij zo’n hond uit een hele nare situatie in jouw huis verwelkomd hebt, zal je ongetwijfeld je stinkende best doen om het hem zo fijn en veilig mogelijk te maken. Maar tot verdriet van de adoptanten loopt het in het begin vaak helaas allemaal niet zo rooskleurig.

Je kan te maken krijgen met gedag dat je niet aan hebt zien komen. 

De hond is in huis bijvoorbeeld erg bang en wil geen contact met je maken. Of de hond is angstig voor één van de gezinsleden en blaft of gromt naar hem of haar. Buiten kan zo’n hond erg gestrest zijn en steeds weg willen vluchten of juist naar alles en iedereen blaffen of uitvallen. In huis slaapt hij misschien nauwelijks en is hij continu erg alert.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Waarom doet hij dit? Hij is toch juist weg uit de rot situatie waar hij in zat en heeft een heerlijk veilig huisje nu? Hij heeft een fijn hondenbed, krijgt goede voeding en aan liefde ontbreekt het hem niet. Hoe kan het dan dat de hond zich helemaal niet prettig lijkt te voelen? Wat doe je verkeerd?
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Jij doet helemaal niets verkeerd. In ieder geval natuurlijk niet bewust. Maar veilig zijn is heel wat anders dan je ook veilig voelen. Dat verschil is ontzettend belangrijk om te begrijpen. Jij en ik weten dat de hond bij jou veilig is en dat hij een prachtig hondenleven tegemoet gaat. 

Die hond weet dat niet…

Hoe rot en schrijnend zijn omstandigheden ook waren.. dat was wel wat hij gewend was. Die situatie met alle ellende erbij is wat de hond kent. En dan komt hij ineens in een compleet andere omgeving, bij nieuwe mensen die van alles van hem willen. In zijn beleving hè. Hij heeft geen flauw idee waar hij terecht is gekomen en reken maar dat zijn leventje flink op zijn kop staat.

Een verhuizing is voor mensen al één van de meest stressvolle gebeurtenissen in het leven, laat staan voor een hond. Onderschat niet hoeveel dit met hem doet. Het kan echt wel een aantal maanden duren voor de meeste stress van deze enorme verandering verwerkt is. Soms nog veel langer ook. En dan heb ik het over een hond waar geen druk op gelegd wordt en die alle ruimte en tijd krijgt.

Verwacht jij al van alles van zo’n hond? 

Wandelen, naar het honden losloopgebied, spelen, visite ontvangen, mee in de auto, alleen thuis blijven, hem willen aaien, zelfs al aan de slag gaan met basis commando’s.. you name it. Dan kan dit de stress juist alleen maar verergeren. Je overspoelt hem. Ongetwijfeld met de beste intenties maar… die hond heeft rust nodig. Niet een heel wensen lijstje waar hij zo snel mogelijk aan moet voldoen.

Als mensen met bijvoorbeeld een buitenlandse hond bij me in begeleiding komen hoor ik vaak; “Ja maar, wij leggen echt geen druk op hem hoor. Hij krijgt alle tijd.” Met wat doorvragen blijkt echter dat ze toch al bezig zijn met het aanleren van een “zit”, dat de hond moet “wachten” voor hij zijn eten krijgt, dat ze hem proberen te aaien, steeds contact met hem zoeken, familie en vrienden langs laten komen om hun nieuwe huisgenoot te bewonderen, hem in de auto laden om in het bos te gaan wandelen…

Dit is nu precies wél druk leggen op de hond. 

Er wordt al van alles van hem gevraagd, van alles met hem gedaan en ook van alles van hem verwacht.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Verplaats je in de hond en schroef die verwachtingen naar beneden. “Zie” ook echt in dat je wel degelijk verwachtingen hebt. Hoe goed je intenties ook zijn. Begin bij de basis. Geef hem eerst de kans om zich écht veilig te gaan voelen. Hij heeft tijd nodig om jou te leren vertrouwen, te leren hoe alles reilt en zeilt bij jou, hoe jij met hem communiceert, hoe jij reageert op hem. En denk ook eens aan zijn nieuwe omgeving. Jouw huis, je tuin en alle nieuwe prikkels die hij daar binnenkrijgt. Alle nieuwe indrukken die hij op doet. Dat is allemaal niet in een paar weken even gefixt en oké.

Ruimte, stabiliteit en rust… dat is wat hij nodig heeft.

Ruimte om eerst te acclimatiseren en rustig de kat uit de boom te mogen kijken. Wil hij geen contact met je? Laat hem… Is hij bang voor een gezinslid? Zorg dat dat gezinslid de hond met rust laat… Is hij buiten bang? Misschien is hij nog helemaal niet toe aan een wandeling en kan je hem voorlopig in de tuin zijn behoefte laten doen. 

Het komt allemaal wel… echt waar. Desnoods met goede begeleiding. Maar sla die eerste belangrijke stap niet over. Het leggen van een goede en stabiele basis. Neem daar de tijd voor. Je hond hoeft niet alles zo snel mogelijk te kunnen. Gun hem een goede en fijne start.

Wat ook kan gebeuren is dat jouw herplaatser de eerste maanden (of nog langer) heerlijk mee lijkt te draaien. Hij wandelt vrolijk mee, vindt alles en iedereen prima, je ervaart totaal geen problemen met hem en hij lijkt zich onwijs snel aan te passen en super gemakkelijk te zijn. Wat een mazzel! Hij luistert super goed en je onderneemt van alles met hem. Hij heeft nergens moeite mee, lijkt het. En dan ineens komt er een omslagpunt…

Hij begint uit te vallen naar honden of mensen. 

De hond is in huis mega onrustig. Hij blaft om ieder prikkeltje. Ineens luistert hij nergens meer naar en lijkt er probleemgedrag te ontstaan. Het gedrag ontwikkelt zich in sneltreinvaart. Van het één of het andere moment is jouw hond die nergens moeite mee had compleet veranderd. 

Zo zit het niet in elkaar. Waarschijnlijker is het dat je hond een lange tijd nog behoorlijk onder de indruk is geweest van deze enorm grote verandering, alle prikkels en gebeurtenissen heeft opgekropt, zelfs zijn emoties heeft opgestapeld en dan komt de druppel die de figuurlijke emmer doet overlopen. In het begin heeft hij alles over zich heen laten komen, leek gedwee alles best te vinden en ja… dan kan het lijken of hij “ineens” gedragsproblemen ontwikkelt.

Maar het is allemaal veel te veel geweest. De hond is overspoeld.

Herken jij dit bij jouw hond? Doe flink wat stappen terug en start vanaf de basis. Ga eerst werken aan dat gevoel van veiligheid en vertrouwen. Geef de hond de kans om alle opgestapelde spanning te verwerken. En ga pas daarna opnieuw met hem aan de slag om hem te begeleiden in onze wereld. Als het nodig is met goede ondersteuning van een hondenprofessional.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Wil je dat jouw herplaatser zich veilig gaat voelen? Geef hem dan eerst de ruimte en tijd om zich veilig te kunnen voelen. Dit is niet iets dat je af kan dwingen. Dat is iets dat moet groeien. Stapje voor stapje.

Zorg nu eerst eens voor een hele goede fundering voordat je erop gaat bouwen. Zorg dat je hond jou en zijn nieuwe situatie leert kennen en vertrouwen. Rustig aan… op zijn tempo. De rest komt echt wel. 

Op een wankele fundering kan je immers nooit goed bouwen. 

Vergeet ook niet dat het echt wel een tijdje kan duren voor het eigen ik-je van de hond naar boven komt. Pas na een paar maanden, wanneer de hond voldoende geacclimatiseerd is, zal je zijn karakter steeds beter kunnen zien en ontdekken. Dat duurt even.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Geef je hond de tijd. En dan wordt veilig zijn vanzelf veilig voelen.

Heb jij je al ingeschreven voor mijn maandelijkse tips? Iedere maand ontvang jij per e-mail als eerste mijn nieuwste artikel, een bijzonder inzicht of waardevolle kennis over honden en hondengedrag. Klik hier om je in te schrijven en mis ze niet!