Zoals veel stichtingen is ook Podencoworld afhankelijk van de vele vrijwilligers. Zonder de vrijwilligers kunnen we niets betekenen voor ons grote kleine viervoetige vrienden. Zo is er ook een groep vrijwilligers die ons helpt met opvangen van honden. Klinkt wellicht vreemd, want ze worden al opgevangen in het asiel. Toch?
Nou, dat gaat niet altijd goed helaas. Sommige honden die opeens afgedankt en achtergelaten worden kunnen maar moeilijk hun draai vinden in het asiel. Dit resulteert in kleine hoopjes ellende die vanuit het donkerste hoekje wachten op redding. En die redding, die kunt u bieden!
Daarnaast zijn er natuurlijk ook situaties in Nederland waarbij een hond opeens huisvesting nodig heeft. Dit kan komen door uiteenlopende zaken waarbij u kunt denken aan bijvoorbeeld een echtscheiding, een ziekte bed, et cetera. En dan is onze regel heel simpel! Ooit in het asiel gezeten en naar Nederland gekomen voor een beter leven? Dan hoef je nooit meer terug naar het asiel.
Dat zorgt er natuurlijk voor dat er op zijn tijd een hondje direct een nieuw onderkomen nodig heeft. Bij ons noemen we dat de noodopvang. Hier verblijft het hondje tot er een nieuw baasje gevonden is, of indien nodig een meer permanent opvangadres.
Benieuwd hoe het opvangen er in het dagelijks leven uitziet? Onze vrijwilliger Lindy schreef er het volgende over:
"Het opvangen van honden uit Spanje...
3 december ging prachtige en lieve Modesta naar haar nieuwe familie in België, met een zwaar hart en vele tranen maar een gerust gevoel liet ik haar gaan in de hoop dat ze snel haar draai weer zou vinden. En dat deed ze gelukkig. Dat maakt het plotselinge 'doeg' zeggen tegen een hond die jou vertrouwen schenkt een stukje makkelijker. En het is een teken dat we ons 'werk' goed gedaan hebben door haar met alle liefde klaar te stomen voor haar nieuwe leven. Ze was vanaf augustus bij ons en ze heeft echt een gouden mandje gekregen bij hele lieve mensen die dol op haar zijn.
6 december kwam Whiskey bij ons en begon het hele proces opnieuw. Waarom we opvangen? Omdat het afgezien van moeilijk, heftig en emotioneel ook prachtig en dankbaar is om het (her)socialiseren en de ontwikkeling van een hond mee te mogen maken. En om te voorkomen dat de hond in kwestie de rest van zijn/haar leven onder erbarmelijke omstandigheden achter tralies door moet maken. Whiskey is weer een heel ander verhaal dan Modesta. Ook hij heeft zijn hele leven in een kennel gewoond maar in tegenstelling tot Modesta was Whiskey enorm angstig voor van alles en met name voor mensen. Gelukkig kreeg hij steun van zijn mama Mom die wij vorig jaar geadopteerd hebben, een zogenaamde 'failed foster'. Van angstig hoopje hond is Whis nu al enorm veranderd. Binnenshuis is hij nog wat voorzichtig maar buiten is hij een blij jochie dat mee rent met de rest van de roedel en daar ontzettend van geniet. Het begin was moeilijk, met heel veel dweilen want zindelijk worden was niet zijn sterkste punt. Ook heeft hij e.e.a. gesloopt aan kinderspeelgoed en kussens. Een voordeel is dat ik een super opgeruimd huis had in die beginfase. ;-)
Wat het opvangen voor mij zo geweldig maakt is het proces wat de hond door maakt. Zoals nu Whis... Van de eerste diepe zucht toen hij besefte dat hij echt op dat zachte kussen mocht liggen, de eerste keer dat hij het aandurfde om echt diep te slapen en het dromen, het eerste snuffeltje aan mijn hand, de eerste keer niet weg kruipen als de kinderen door het huis heen rennen, om het hoekje van de keuken gluren tijdens het koken, en dan gloeien van liefde toen hij achter me ging zitten op de bank en begon te snuffelen aan mijn haar en gezicht en toen tegen me aan ging liggen slapen.. Sinds vorige week kwispelt hij naar me en mag ik hem aaien als ik 's ochtends beneden kom. Hij begint ook te spelen met de andere honden in huis. Dit betekent ook dat hij langzaam afstevent op het klaar zijn voor adoptie. En dan komt het mooie, maar moeilijke deel. Gelukkig wordt er door Podencoworld heel goed gescreend en aan nazorg gedaan en laten we hem alleen naar zijn nieuwe huis gaan als alles klopt. Ook blijven we in contact met de adoptanten om te horen hoe het gaat en tips te geven waar nodig.
Uiteraard houden we alle honden het liefst zelf maar dan kunnen we geen andere honden meer opvangen en elke hond die we met zijn allen redden is er weer één!"
Opvang gezinnen zijn altijd dringend nodig! Wilt u ook opvangen en een belangrijke schakel zijn in het leven, en het redden, van een hond? Of wilt u meer informatie? Neem dan A.U.B. contact op met Podencoworld via:
