Hoi Allemaal,
Ik schrijf deze column met een dubbel gevoel omdat het vandaag 1 Mei de dag van de Podenco's is.
En helaas hebben nog zoveel Podenco's geen goed leven.
Dat maakt me vaak verdrietig want het zijn zulke lieve en gevoelige trouwe maatjes waar je zo intens van houdt.
Ze hebben een bijzonder karakter en wat me zelf altijd zo raakt bij mijn eigen lieve maatje Willy is dat hij zo enorm geniet van complimentjes. Er wordt nog te vaak gedacht van honden begrijpen dit niet maar dat is dus wel zo. Een hond begrijpt wel degelijk als hij complimentjes krijgt en geliefd wordt. Deze honden voelen ook heel snel de sfeer aan als ze ergens komen en pikken dingen snel op. Ze zijn heel gevoelig.
Zoals velen van jullie weten heb ik het grote geluk dat mijn Podenco sinds 2016 mijn buddy hulphond is.
Ik was altijd al fan van de podenco's Ik vond ze bijzonder en had er zoveel over gelezen en onderzoek naar gedaan voordat mijn eigen kanjer in mijn leven kwam. Toen werd ik nog verliefder dan ik al was op dit prachtige ras. Want niet alleen hun buitenkant is prachtig ook hun binnenkant ze hebben een hart van goud en willen heel graag bij je zijn en alles voor je doen, mits hun baasjes wel altijd rekening houden dat ze een heel gevoelig karakter hebben. Helaas zijn ze ook nog steeds toch wat onbekend, ik merk dit als we ergens komen en mensen vragen wat is dit voor soort ras heb ik nog niet eerder gezien. Nou dan leg ik maar al te graag uit over deze bijzondere honden maar vertel er dan ook eerlijk bij dat veel van deze honden nog steeds geen goed leven hebben en vaak in erbarmelijke omstandigheden leven of eigenlijk overleven want dat is geen leven zoals het hoort te zijn.
Dat raakt mensen en ze gaan daar dan ook echt verder op in en wat dan bijna iedereen zegt en vraagt: hoe is het dan mogelijk dat deze honden nog zoveel vertrouwen hebben in de mens. Dat is ook echt uniek als je nagaat dat veel van deze honden leven bij een jager die ze behandelen als een gebruiksvoorwerp. Om deze reden worden ze ook niet beschermd door de Spaanse overheid.
Ook de verzorging van deze dieren laat vaak te wensen over. Als ze ziek worden of niet meer voldoen worden ze als oud vuil afgedaan. De meesten worden op beestachtige wijze van hun leven beroofd.
Vaak wordt ook nog gezegd waarom moet dit gedeeld worden. Dat maakt me boos want natuurlijk moet dit gedeeld worden.
Deze honden hebben onze steun en hulp heel hard nodig. Als hier geen bekendheid aan wordt gegeven verandert er ook niets. Dat moeten we niet willen. Hulp bieden kan op zoveel manieren. Daar hoef je niet altijd een hond voor te adopteren. Donaties of op een andere manier steun te verlenen aan organisaties die betrokken zijn bij het dierenleed van Podenco's kunnen bijdragen aan het welzijn van deze dieren.
Gelukkig zien we al steeds meer dat mensen deze bijzondere honden ook leren kennen en ze adopteren. Dat is prachtig nieuws.
Wat dan ook zo ontzettend mooi is, zijn de liefdevolle verhalen en berichten die mensen over hun lieverd delen en dat ze zo gelukkig zijn met hun maatje. Dat maakt Willy en mij enorm gelukkig telkens weer als we lezen dat er weer een lieverd een liefdevol thuis krijgt is onze dag helemaal geslaagd.
Willy en ik zouden het liefste een grote boerderij ergens hebben met heel veel soort genootjes
Daadwerkelijk de honden in Spanje gaan helpen is helaas voor mij nog een droom. Wie weet gaat deze droom nog een keer werkelijkheid worden.
Voor nu kunnen we wel heel veel blijven vertellen over deze lieverds en ook laten zien hoe enorm bijzonder ze zijn.
Ik heb het geluk dat Willy ontzettend geniet van de aandacht mits hij niet aan het werk is want dat is ook weer gebleken dat ze heel slim zijn en echt weten wat er van hun wordt verwacht. Ze geven heel duidelijk hun grenzen aan. Dat laten ze goed merken.
En ben super blij dat Willy dingen zo goed aangeeft en daar luister ik ook altijd naar want ook hij heeft weleens geen zin om zijn werk te doen en dan is het voor mij ook goed en hij weet dat ik altijd in het belang van hem denk en daar ook naar handel.
Waar we ook zijn we zijn elkaar maatjes en moeten 100% op elkaar kunnen vertrouwen.
Ondanks dat ze vaak ook best eigenwijs kunnen zijn vinden ze het wel fijn om samen met hun baasjes bezig te zijn en ook nog nieuwe dingen te leren. Willy wordt in juni 9 jaar en nog heeft hij er zoveel plezier in om dingen te leren waarvan hij denkt dat deze nuttig zijn.
Zelfs dingen waarvan ik niet had durven dromen dat hij dit zou oppikken. Willy voelt zich enorm gewenst en geliefd bij ons en weet dat alles wat we doen uit liefde is. En vooral niks moeten. Alles op zijn tijd, Dat werkt enorm goed bij de opvoeding van Podenco's.
Lekker ondeugend zijn hoort daar ook bij en wij mensen kunnen daar alleen maar heel dankbaar voor zijn dat ze zich zo thuis voelen bij hun mensen en daardoor ook ondeugend durven te zijn zonder daarvoor gestraft te worden.
Een podenco is je allerbeste vriend
Een maatje dat met je lacht en met je grient
Het leed wat deze lieve dieren veelal wordt aangedaan
Mag niemand in deze wereld ontgaan
Op 1 MEI is het de dag dat er extra aandacht is voor deze geweldige lieve en empathische honden waarvan er velen een veel beter bestaan verdienen
Het zou heel mooi zijn als iedereen die een Podenco heeft morgen iets deelt zodat de hele wereld kan zien wat voor bijzondere maatjes het zijn.
Liefs Ineke en Willy
