Het eerste jaar – Arena – onze eerste Podenco
Op 27 maart 2017 mochten we onze Arena ophalen op Schiphol. Nadat we lekker vroeg uit Wierden waren vertrokken kwamen we in een file bij Schiphol terecht die ons drie kwartier ophield. Gelukkig waren we nog ruim op tijd om onze hond te zien aankomen. Arena was bang en nauwelijks uit haar bench te krijgen. De kap moest er af om haar er uit te krijgen.
Schuchter liep ze door de indrukwekkende gangen van Schiphol naar onze auto. Op weg naar het oosten hield onze dochter de wacht over Arena op de achterbank. De reis verliep rustig.Thuis was alles voor Arena onwennig. Vrouwen gaven haar geen angst, maar ik als man was toch wel iets om voor op te passen. Toenadering zocht ze niet. Rustig bouwden we alles op. De eerste nachten in de bench, tot in de vierde nacht Arena de bench helemaal had verbouwd. Met moeite kregen we haar weer terug in de bench, weer tot haar onvrede.
Op advies van onze coach Nausikaa de volgende nacht buiten de bench in de kamer gelaten en sindsdien niet meer anders gedaan. Lastig met een hond van bijna 2 jaar is dat je niet weet welke signalen ze uitzendt wanneer ze naar buiten moet voor haar behoefte. Een enkele keer ging het mis, maar al snel hadden we een mooi ritme te pakken, waardoor het eigenlijk niet meer mis is gegaan. Het laten slapen buiten de bench heeft ons uiteindelijk wel ons vloerkleed gekost. Leuk al die lange draadjes die uiteindelijk los komen als je maar lang genoeg trekt. Kapot maakt ze weinig maar balpennen zijn geen seconde veilig. Binnen enkele seconden zijn ze vakkundig gesloopt en dat is zeker al zeven keer gebeurd.
Arena is een vreemde Podenco. Haar langere vacht maakt haar kennelijk ongevoelig voor kou en regen, want in tegenstelling tot onze vorige hond, op papier een stoere Ierse terriër, is Arena een echte weer en windhond. Ze trekt zich niets aan van regen en kou. Wat verder vreemd is, is dat ze geen enkele neiging heeft om op de bank te willen liggen. Wanneer we in de zomer de deur naar de omheinde tuin open hadden staan, bleef Arena binnen in huis. Alles wat we voor haar komst hadden gekocht werd schoorvoetend in gebruik genomen, zo ook twee kuipstoeltjes op een laag houten frame. Eerst dachten we een miskoop te hebben gedaan, maar na korte tijd waren die twee stoeltjes haar plek, één in de kamer en één in de keuken.
We zijn met haar op kampeervakantie gegaan en ook dat was een succes. ’s Nachts op haar kussen in de hoek van de Kip Kompakt. Nooit heeft ze een poging ondernomen bij ons op bed te kruipen. In principe is ze geen herrieschopper. Een waakhond is het zeker niet. Maar ze kan toch heel luidruchtig zijn op het moment dat zij iets wil waar wij nog even geen zin aan hebben. Krachtig tegenspreken helpt dan wel eens. Maar ze kan heel dwingend zijn, zeker wanneer je even iets voor jezelf wilt doen, dan laat ze luidruchtig weten dat zij de aandacht wil.
Wanneer ik haar aan de lijn heb en ze ziet een konijn dan is ze bijna niet te houden. Luid jankend laat ze dan merken dat ze eigenlijk wel achter haar prooi aan wil gaan. Vanmorgen nog liep een argeloos konijn een stukje in haar richting….maar goed dat ik haar aan de lijn had….
Op visite is ze gemakkelijk, maar steeds voorzichtig en afstandelijk. Haar gewoonte uit Tenerife heeft ze gehouden. Krijgt ze de kans dan worden je handen en je gezicht langdurig gelikt. Dat deed ze op de video ook al. Andere honden worden inmiddels redelijk enthousiast begroet, maar spelen is nog niet aan de orde. Ze lokt geen enkele agressie uit en is met elke andere hond goed, zonder op haar rug te gaan liggen. Spelletjes zoals met een balletje gooien wordt niet begrepen. Toewerpen van iets lekkers betekent dat ze op de loop gaat, om vervolgens heel voorzichtig terug te komen op zoek naar het lekkers. Stelen van eten is haar op Tenerife goed aangeleerd.
Arena is gezond. In september zijn we naar de dierenarts geweest voor haar jaarlijkse entingen. Verder geen gezondheidsklachten en ze eet ook goed met een mengsel van geëxpandeerde brok en geperste brok met zalmolie. Medisch gezien een probleemloze hond.
Arena is een echte gezelschapshond. Is niet moeilijk, kan gerust een aantal uren alleen worden gelaten, rijdt gemakkelijk mee in de auto (wel aan een riem, anders wil ze voorin zitten en wel bovenop bestuurder en bijrijder!) een welgeziene gast bij oma van 89. Ze gaat goed om met de poezen van onze dochter wanneer we daar op visite zijn. Wederzijds nieuwsgierig en niet vijandig.
Omgang met het konijn van onze zoon hebben nog maar niet uitgeprobeerd ;-).
Met vriendelijke groet,
Albert van Weering.
