Begin Februari 2019 werd Taavi (*voorheen Loki) ons nieuwe familielid, op vliegveld Schiphol kwam hij aan en wat wij in eerste instantie dachten suf van de kalmeringsmiddelen, bleek dit zijn aard, althans… De eerste maand had Taavi erg veel last van verlatingsangst om te oefenen zijn wij naar de andere kant van onze laan een kop thee gaan drinken bij de buren, om tien minuten later een complete ravage aan te treffen in zowel de woonkamer als woonkeuken.
De eerste gedachte was “De naam Loki past toch wel bij jou!” en de tweede gedachte “Waar zijn wij in vredesnaam aan begonnen!” Maar precies op de dag af, heeft dit gedrag een maand geduurd.Daarna heeft Taavi niets meer stukgebeten, eerlijkheid gebied mij te zeggen dat wij het schapenvel niet met de andere vernielde spullen hebben weggedaan. Dit is zijn afreageer-vel, maar deze gebruikt hij zelden meer om aan te “plukken”.
Zaterdag 25 Juli 2020 is Ylva (*voorheen Trufa) over de weg aangekomen met andere honden in Tilburg. Iets wat ik voor haar erg verdrietig vond aangezien wij pas na drie uur rijden pas écht thuis waren! De aankomst voelde alsof kinderen weer terug kwam van schoolreisje, ook hen zie je niet wanneer zij het schoolterrein op komen rijden. Maar gelukkig ook hier waren de honden écht meegekomen vanuit Spanje. Gelukkig kwam Ylva al vlot uit de bus in het begin erg angstig, maar de kennismaking met Taavi verliep prima. De auto in wou Ylva in eerste instantie niet zelf, maar met een handje helpen ging dit prima.
Na drie uur in de auto op weg naar huis zijn wij via de achtertuin naar binnen gegaan en dachten omdat zij zich voortbewoog door in het gras te schuiven, dat zij zichzelf vies voelde van de reis. Later begrepen wij (nadat het filmpje verzonden was in de groeps-What’s App) dat het gebied van Spanje waar zij geleefd heeft weinig tot geen gras had en dit klaarblijkelijk een fantastisch gevoel gaf. In huis heeft zij de eerste nacht op het vloerkleed, maar de tweede nacht was ik zo nieuwsgierig dat ik beeldopname gemaakt heb. ’s Ochtends kon ik zien dat zij op de bank geslapen met Taavi aan de andere kant van dezelfde bank.
Lodewijk (de kat) probeerde Ylva in het begin een “welkom thuis” kopje te geven, maar dat vond Ylva maar griezelig en liep direct weg. We zijn nu alweer zo ver dat Ylva blijft zitten wanneer Lodewijk haar opzoekt en een kopje geeft en staat dit zonder grote pupillen toe. Wandelen in het bos vindt zij fantastisch en weet niet wat zij ziet; paarden met veulentjes in de wei, fietser, joggers en andere honden met baasjes. Wij wonen op het platte land waar veel tractoren rijden, wat zij niet kent en daardoor zij de eerste keer in de bosjes sprong. In de zomer zijn hier veel toeristen te vinden, fietsers, wandelaars en motorrijders, dat laatste vindt zij ook niet prettig… Tijdens onze ochtendwandeling kwam er een bewoner die aan het mennen (paard en wagen) was, wat zij erg eng maar ook erg interessant vond. Wij hebben ook twee paarden (eigenlijk ander half paard, de ander is een mini Shetlander) waar zij naar beide verbaasd naar kan kijken.
Wat ik leuk vind, is het verschil te zien tussen de ontmoeting met een hond op de 1e dagen later. Ylva was erg schuw en had continu haar staart tussen de benen en haar oren recht vooruit. Laatst kwamen wij hen wederom tegen en Ylva begroette de eigenaar en hond doorvrolijk kwispelend naar hen toe te lopen. De eigenaar gaf aan dat het een hele andere hond is dan in het begin!
Taavi is al een zomer gewend dat er met dit weer (honden)ijsjes op het menu staan. (Zie het recept onderaan de pagina) Dit gaat niet meer met voorzichtigheid, de kiezen gaan erin. Ylva was net zoals Taavi was, eerst voorzichtig kijken wat Taavi doet, “bijten is te koud” lijken haar ogen te zeggen, maar het ijs gaat wel op. Met eten moet ik haar escorteren naar haar voerbak, want zij zal zelfstandig niet er naartoe lopen.
Taavi zal ik omschrijven als een hele rustige hond die alles wel best vindt, waarvan ik weet dat het aan een ander moet liggen wanneer hij aanslaat. Ylva kan ik het beste omschrijven dat zij is op haar hoede is, maar ook erg nieuwsgierig en dat laatste wint het elke keer van haar!
De situatie van Taavi zijn verlatingsangst en het stukmaken van materialen, dat heeft Ylva gelukkig niet laten zien en hoop ook niet dat dit uit de hoge hoed komt!
Wij zijn onwijs blij met onze beestenboel en willen PodencoWorld opnieuw bedanken.
Liefs vanuit Norg
Recept voor Hondenijsjes!!
Benodigdheden
- Ijshouders (veelal komen deze met plastic stokjes), siliconen houders, losse ijsstokjes van bijvoorbeeld hout, maar het beste zijn de Pedigree Dentastix (of vergelijkbaar hondenproduct);
- Hondenbrokjes (kan ook met vers vlees, maar hebben wij geen ervaring mee);
- Water;
- Vriezer (dag of nacht)
Resultaat een blije en verkoelde hond.
!!!Let wel op, blijf bij uw hond wanneer u de ijsjes serveert, maar helemaal wanneer de ijsjes NIET de eetbare stokjes betreft!!!
!!!Sommige honden de ijsjes niet likken maar bijten, kunnen de stokjes doorbijten en doorslikken!!!
