Noah is nu meer dan twee jaar in ons gezin en wat zijn we nog steeds blij met hem! Het lijkt alsof hij met de dag nóg meer aanhankelijk wordt! Een echte knuffelkoning! Als je op de bank zit kan hij zich met zijn lijf tegen je aan laten vallen en dan zijn koppie bijna in je begraven, heerlijk is dat!
Met zijn hondenvriendin Pepper gaat het ook nog steeds geweldig goed samen, ze hebben zoveel lol samen en zijn inmiddels een onafscheidelijk koppel. Pepper wordt als een diva door Noah behandeld en dagelijks gewassen en dat vindt ze natuurlijk zalig :-)
Noah zelf geniet vooral van de aandacht die hij krijgt van onze dochter en haar vriendinnetjes!
Afgelopen winter (die natuurlijk erg zacht was) heeft Noah een nieuwe 'sport' ontwikkeld: het vangen van muizen die hij zó uit het gras 'plukt' tijdens een wandeling! Dat hij daarbij ook wel eens het risico loopt om in zijn gevoelige neus te worden gebeten, neemt hij blijkbaar graag voor lief! Meestal is Noah echter de grote winnaar en loopt vervolgens de wandeling trots met zijn overleden verovering rond.. Dat blijft wennen voor ons maar we weten dat hij dit nodig heeft en er veel van zijn instinct en energie in kwijt kan.
Dit alles doet hij aan zijn lange uittrekriem dus des te knapper eigenlijk! Zoals bij de vorige follow up aangegeven mag/kan hij immers in onze bossen helaas echt niet meer los door de grote groepen Schotse Hooglanders die er lopen.
We hebben daar inmiddels een fantastisch alternatief voor gevonden in België (Maasmechelen), op een half uur rijden van ons vandaan. Wij deden daar in februari mee met een groepswandeling met de Belgische Galgo Aid stichting en er bleken in dat gebied twee hele grote omheinde losloopgebieden midden in de bossen te zijn.
Helemaal super dus en Noah kan er zich helemaal uitleven, dus we gaan er met regelmaat naar toe. Wij zijn ook druk bezig bij onze gemeente om zo'n zelfde opzet in onze bossen te kunnen verwezenlijken want we weten zeker dat er nog meer mensen, en vooral honden, hier heel blij mee zouden zijn! Hopelijk gaat dit lukken!!
Uiteraard ontbrak ook dit jaar niet de jaarlijkse stradwandeling, dat blijft genieten voor onze witte kanjer en onszelf!
Hartelijke groeten.
